Gwarfie`s fact`s or fiction.

[Vas Gwarf]

Het liefst had ik een appart houkkie gehad en dan per therorie of storie een topic dat we er mooi op in kunnen gaan, maar dat moet ik nog vragen of het mag.

Het onderstaande gaat over een wetenschapper die er achter kwam dat aids man made is tegen de overbevolking op aanvraag van de verinigde naties.

Hij bemachtigde zelf officiele docmuenten die er over ginnen.
Zijn broer werd vermoord en de senator die zijn onderzoek naar dit complot finacierde ook.

Weer op en top USA

IS AIDS MAN MADE?

"THE STRECKER MEMORANDUM"

We have a story to tell you, a very strange story, one that affects you, me, and every other human being on earth. A story that must be taken seriously by the governments of every nation in the world because there may not be many humans left to govern by the turn of the century, or shortly thereafter. A story so bizarre, and so sinister that, if it were not for the fact that it is all true, it would make a great science fiction thriller. (Interestingly enough, Lorimar Pictures of Hollywood purchased the rights to Dr. Strecker's life story).

The story begins in 1983 with Dr. Robert B. Strecker, M.D., Ph.D. Dr. Strecker practices internal medicine and gastroenterology in Los Angeles. He is a trained pathologist and holds a Ph.D. in pharmacology. Dr. Strecker and his brother, Ted, an attorney, were preparing a proposal for a health maintenance organization (HMO) for the Security Pacific Bank of California. They needed to know the long-term financial effects of insuring the treatment of AIDS patients. In as much as this information was not readily available in 1983, both brothers began researching the medical literature to learn what they could about this relatively new disease. The information they uncovered right from the beginning was so startling to them, so hard to believe, that it would dramatically alter both their lives and lead them on a five-year quest culminating with the creation of "The Strecker Memorandum," the most controversial video tape of our time and a remarkable set of documents called "The Bio-Attack Alert."

WHAT THEY DISCOVERED

Right there in the medical literature for anyone to read for themselves was, basically, proof that the AIDS virus and pandemic was actually PREDICTED years ago by a world-famous virologist, among others. They found that top scientists writing in the BULLETIN of the World Health Organization were actually REQUESTING that AIDS-like viruses be created to study the affects on humans. In fact, the Streckers unearthed thousands of documents all supporting the man-made origin of AIDS.

Meanwhile, the government was telling everyone that a green monkey in Africa bit some native and started AIDS. As their research continued, it became obvious from the documentation that the virus itself was not only created as requested, but actually DEPLOYED, and now threatens the existence of mankind because it does what it was designed to do: cause cancer in humans via a contagious virus. Eventually, the Streckers came to realize everything the government, the so-called AIDS experts and media were telling the public was not only misleading, but out and out lies ... The truth of the matter is:

- AIDS is a man-made disease;

- AIDS is not a homosexual disease;

- AIDS is not a venereal disease;

- AIDS can be carried by mosquitoes;

- Condoms will not prevent AIDS;

- There are at least six different AIDS viruses loose in the world;

- And on and on, but...

THE SCARIEST PART

The most dreaded fear that all oncologists (cancer doctors), virologists, and immunologists live with is that some day CANCER, in one form or another, will become a contagious disease, transferable from one person to another. AIDS has now made that fear a reality. If you think you are safe because you are not gay or promiscuous, or because you are not sexually active, then you must watch "The Strecker Memorandum" very carefully.

IF YOU PLAN TO HAVE SEX TONIGHT YOU HAD BETTER READ THIS

The most common misconception being foisted upon us right now concerns sexually active Americans. We are told that if a man uses a condom, the transference of the deadly virus is virtually eliminated. Nothing is further from the truth. Of all the body fluids that the AIDS virus is found in, semen contains the least. As a matter of fact, in every single study ever published on the subject, no one has found a significant amount in anyone's semen. It just isn't there in huge numbers. There is usually about one virus per milliliter, a statistically irrelevant amount. One copious ejaculation might produce only two or three viruses. This is substantiated in the medical literature. But, just for argument's sake, let's say all the medical studies are wrong. Let's pretend that there are countless millions of AIDS viruses in the ejaculation. Are you aware that condoms are riddled with microscopic or larger holes? Studies show that even the smallest holes found in condoms are two to ten times larger than the AIDS virus. It's like shooting a golf ball. through a basketball hoop. Condoms have not, will not, and cannot prevent AIDS.

THOUSANDS ARE ALREADY DEAD

Over one hundred thousand Americans have already died because they didn't know the truth about AIDS. Approximately 23 million Americans are already infected. More than one in 60 babies born in New York City is infected; three in 100 college students in America is infected; one in 20 aliens applying for amnesty is infected, including men, women and children. These are just some of the facts you are not likely to hear about from the media.

WHY A VIDEO TAPE?

One of the first things the Streckers did was to try and tell their medical and legal colleagues what they were finding in the literature. Some were interested; most were not. Certainly no one was prepared to risk their professional standing by making waves within the establishment. Ted Strecker compiled some of the most damaging documents into a report he called "The Bio-Attack Alert" and sent it to every Governor of every state, the President, the Vice-president (George Bush), the FBI, the CIA, the NSA, and selected members of Congress. He got a grand total of three replies from three governors; nothing from the government. Both he and Dr. Strecker were laughed at and ridiculed at every turn. As an example, Dr. Strecker told the government in 1985 that virtually every person testing positive for AIDS would die prematurely and painfully. The government said that was nonsense. Their figures showed that maybe ten percent at most would die from the disease. In 1986, the government said maybe 50 percent of those infected would die, in 1987, they said maybe 75 percent, in 1988 they finally agreed with Dr. Strecker that AIDS is virtually 100 percent fatal. We could go on with facts Dr. Strecker unearthed that the "experts" said were wrong and now accepted as the truth. Dr. Strecker, like a good scientist, submitted paper after paper with his findings to all the prestigious medical journals in America. They were refused. He then tried to have his findings published in Europe. Again, closed doors. What to do? Dr. Strecker did not feel he could take the time from his practice and his research to write a book. On the other hand, everyone has a TV and now most households have a video cassette recorder (VCR). The time involved to make a video is nothing compared to writing a book, and so the video "The Strecker Memorandum" was created. It is 96 minutes of the most startling, controversial, and information-packed video you will ever see. It disputes virtually everything the American public is being told by the government, that so-called AIDS experts and the media. In fact, after seeing it YOU will know more about AIDS than 99 percent of all doctors in America.

MUSIC IS NOTHING IF THE AUDIENCE IS DEAF

With the video made, it seemed a simple matter to advertise it and the world would now become aware of what it was facing, right? WRONG! The fact that you are even reading about "The Strecker Memorandum" now is a minor miracle by itself, in as much as TV stations have refused to advertise it. TV and radio time brokers that sell blocks of commercial time have refused to sell us time. TV station managers have refused to even air programs containing interviews with Dr. Strecker. A national radio network did an interview with a famous talk show host and Dr. Strecker and then refused to run it. Virtually every big name network television magazine show and all the syndicated TV interviewers and talk show hosts have said "NO" to Dr. Strecker. Big city newspapers will not take any print ads telling about it, and so it goes ... WHY? What is in "The Strecker Memorandum" that sends a cold chill down the spine of most media executives?

WHY IS EVERYONE AFRAID OF "THE STRECKER MEMORANDUM?"

The excuse we hear over and over is that it is too controversial. TOO CONTROVERSIAL? They say that this information, if widely disseminated, will cause the public to panic. If someone had poisoned your water supply and you and your family could die, wouldn't you want to know about it? Would you panic? Or would you more likely be outraged and try to find out who did it and punish them? We feel the only persons who might panic are those scientists who willingly or otherwise created AIDS and are now promoting misinformation by covering it up. After all, if you made AIDS would you tell anyone about it?

THINK OF YOUR FAMILY AND FRIENDS ... NOW THINK OF THEM DEAD

It may take a while before the words "species threatening" sink in, because the term has rarely been used before to describe an existing human condition. But once you realize the implications of that term, and realize that, unlike any other kind of disease ever known to man, past or present, AIDS can, if unchecked, kill every human on earth, then your outlook and attitude regarding everything in life must change. Whether you like it or not, and despite all your precautions, the time will come when you will test positive for AIDS, and it can happen much quicker than you realize.

IT'S OUT THERE

The number of AIDS-infected people is doubling approximately every 12 months, and in some areas even sooner. With 23 million Americans carrying the virus, you don't have to be a rocket scientist to see how long we have here in the U.S. Africa has, conservatively, 75 million infected; some estimates double that. Brazil as a country is in serious jeopardy because all through the 1970's they were buying their blood supply from Africa. On top of that, the World Health Organization conducted a large scale small pox vaccination program there in the 1970's (for the full implications of that see "The Strecker Memorandum"). Southern Japan has at least 30 percent infected with HTLV I, the leukemia-causing virus (although you will never hear abut that on TV). Russia is now reporting AIDS as a problem. Cuba has already set up concentration camps for the AIDS-infected and they are full (you won't see that on TV either). Haiti of course is ravaged by AIDS; more than 20 percent of the people are infected and getting worse every day. And so it goes. Virtually every nation on earth with few exceptions (Iran is one) is reporting a growing problem. It's on every continent, every sub-continent, and every island chain, Atlantic and Pacific. So why won't the media or government tell you these things? Is it too controversial for you to handle? Are you going to panic?

IS THERE ANY HOPE?

Yes and no. NO, if you are waiting for the government to create a magic bullet. As you will see in "The Strecker Memorandum," part of the problem is that all the various AIDS viruses are "recombinant retroviruses. " Very simply, that means they have the ability to recombine with the genes of any cell they enter and the offspring or new viruses they form are different from the parent viruses. HTLV III alone (that's the most common American AIDS virus) has the mathematical ability to change itself 4 to the 9,000th power. The common cold recombines much less frequently and we haven't found a cure for it after a hundred years. Besides, does it make much sense to entrust the cure for AIDS to the same people that may have created it? YES, there is hope if Dr. Strecker and a growing number of realistic scientists are correct in looking at alternative, non-allopathic, non-drug modalities based on Raman spectroscopy. In fact, much research is going on now that offers great promise. Unfortunately, our government takes a dim view of any type of treatment for any type of disease--let alone AIDS-- that does not conform to its rigid rules for acceptance, registration and legalization. Of course the FDA would definitely like to see ail allopathic drug treatment or cure presented by an ethical drug company or university. Well, we don't think that's going to happen. Because of this attitude, much experimentation in America must go underground, under funded, or out of the country entirely. Again, this is explained further in "The Strecker Memorandum."

BE BOLD AND MIGHTY FORCES WILL COME TO YOUR AID - - OR MIGHTY FORCES WILL COME AND KILL YOU

An ominous personal aspect of this story has been the sudden and unexpected deaths of two of the key players. First, Dr. Strecker's brother, Ted Strecker, was found shot to death in his home in Springfield, Missouri, an apparent suicide, on August 11, 1988. Was Ted Strecker suicidal? Perhaps. In the past he suffered from depression and monumental frustration at the relative lack of interest in his findings. Dr. Strecker spoke with him the night before his death. Ted was cheerful, in good spirit, and looking forward to certain new developments that promised progress. The next day he was found dead, his 22-caliber rifle next to him. No note, no message, no goodbyes to anyone. Officially a suicide. Next, Illinois State Representative Douglas Huff of Chicago was found alone in his home, dead from an apparent overdose of cocaine and heroin, on September 22, 1988. Representative Huff did everything in his power to make the Illinois State Legislature and the people of Chicago aware of Dr. Strecker's work. He was very vocal, gave many press interviews, was constantly on television and radio urging people to wake up to the coverup concerning AIDS. Did Representative Huff use drugs? Perhaps. Was he an addict'? No. Would he have known how dangerous a massive overdose of cocaine and heroin was? Yes, of course. Cause of death; officially a stroke. Dr. Strecker has serious doubts that his brother killed himself. Representative Huff's associates doubt he died accidentally, and yet they are gone. Who's next?

IGNORANCE IS BLISS OR IS IT SUICIDE?

We all know it is easier for a king to have a lie believed than a beggar to spread the truth. Well, we are spreading the truth about AIDS. Unfortunately, it isn't pretty. But the fact is you are not being told the truth by the government or the so-called AIDS experts. The media, for reasons of their own, will not present information contradicting the official propaganda. So you can choose to go along with the same people who gave us brain cancer (SV- 40) virus) as a result of their contaminated polio vaccines in the early 1960's; a polio-like disease from their contaminated Swine Flu vaccine in the 1970's; and AIDS from their smallpox and hepatitis B vaccines; or, you can at least make yourself aware of the clear and present dangers that we all face by watching "The Strecker Memorandum." The cost of the tape is nominal, but we submit that remaining ignorant can cost infinitely more.

Thank you,

[Vas Gwarf]

Wat dacht je van deze.

Wat worden we dom gehouden door de regerende machten zeg.

De Sphinx



Wat er nu volgt is waarschijnlijk eveneens één van de belangrijkste ontdekkingen ooit op deze planeet gedaan. Het is nu, op dit moment, gaande. Het begon echter een jaar of veertig geleden, met R.A. Schwaller de Lubicz. Dat is een beroemde, selfmade Egyptische archeoloog die veel publicaties op zijn naam heeft staan. Hij en zijn dochter, Lucy de Lubicz, hebben bewezen over een diepgaand begrip van de heilige geometrie en van de Egyptische cultuur te beschikken. Toen hij de Sfinx observeerde raakte Schwaller de Lubicz met name geïnteresseerd in de enorme slijtage van het oppervlak. Aan de achterkant van de Sfinx bevinden zich slijtagepatronendie tot twaalf voet diep in het oppervlak snijden. Dit type slijtagepatroon is totaal verschillend van de patronen op andere bouwwerken in Egypte. De slijtagepatronen op andere bouwwerken, waarvan men aanneemt dat ze in dezelfde tijd zijn gebouwd, zijn gevormd door zand en wind. Dat is logisch als de gebouwen, naar men aanneemt, 4000 jaar oud zijn. Maar de slijtagepatronen op de Sfinx zien eruit alsof ze zijn gladgestreken door water.



Volgens de algemene gedachtengang werden de Sfinx, de Grote Piramide en soortgelijke bouwwerken, ongeveer 4500 jaar geleden gebouwd, tijdens de Vierde Dynastie onder Cheops. Toen deze discrepantie onder de aandacht van Egyptische archeologen werd gebracht, weigerden die te luisteren. Dit ging ongeveer veertig jaar zo door. Anderen namen er notitie van, maar de Egyptenaren wilden eenvoudigweg niet aannemen, wat voor de hand lag. Toen raakte een zekere John Anthony West geïnteresseerd. Ook hij heeft veel boeken over Egypte geschreven, waaronder Serpent in the Sky en een uitstekende Egyptische gids. Toen hij van de discussie over de Sfinx hoorde, ging hij zelf een kijkje nemen. Hij kon zien dat de slijtage ongelooflijk extreem was en dat het eruit zag alsof die slij.tage door water was veroorzaakt. Ook ontdekte hij, net als Schwaller de Lubicz"dat hij de erkende archeologen niet zo ver kreeg dat ze naar zijn ideeën inzake de Sfinx wilden luisteren. Er is, denk ik, een reden voor deze ontkenning. Begrijp me goed, ik ben niet aan het proberen een belangrijke religie in diskrediet te brengen. Ik breng alleen maar verslag uit. Er zijn rond de 5000 Egyptische archeologen op de wereld. Zij zijn het over de meeste zaken allemaal vrij behoorlijk met elkaar eens. Deze overeenstemming is traditie geworden. Ze veranderen af en toe iets, maar niet al te veel (en ook niet al te snel), en de meesten zijn het eens over de leeftijd van de piramiden. Al deze archeologen zijn Moslims, een enkele uitzondering daargelaten, en hun heilige boek is de Koran. Volgens de traditionele interpretatie zegt de Koran dat de schepping ongeveer 6000 jaar geleden is begonnen. Dus als een Moslim moest zeggen dat een bouwwerk 80000 jaar oud is, zou hij hun bijbel ter discussie stellen. Dat kunnen ze niet doen, dat kunnen ze gewoon niet, en dus willen ze er zelfs niets van horen. Ze willen er niet eens over spreken. Als je zegt dat iets meer dan 6000 jaar oud is, zullen ze het niet met je eens zijn. Ze zullen alles doen om hun geloof te beschermen, en zorgen ervoor dat niemand weet heeft vandoor mensen gemaakte objecten die meer dan 6000 jaar oud zouden kunnen zijn. Ze hebben bijvoorbeeld de piramiden van de Eerste Dynastie, die ouder zijn dan de piramide van Saqqara, afgesloten door er muren en militaire versterkingen omheen te bouwen. Niemand erbij kan komen. Waarom? Omdat ze ongeveer 6000 jaar of ouder zijn. Dus stapte John Anthony West uit de Egyptische archeologische wereld. Hij voerde een Amerikaanse geoloog ten tonele, Robert Schoch, die een geologische computeranalyse maakte die een totaal verschillend, wetenschappelijk gezichtspunt weergaf. En zie, er is geen twijfel mogelijk, de Sfinx heeft inderdaad slijtagepatronen die veroorzaakt zijn door water. In een woestijn die minstens 7000 jaar oud is betekent dit dat de Sfinx een stuk ouder moet zijn dan 6000 jaar. Daar komt nog bij dat computers hebben berekend dat er minstens 1000 jaar onafgebroken stortregens op de Sfinx hadden moeten neerkomen -non-stop, 24 uur per dag, om dat soort slijtage te veroorzaken.



Dit houdt in dat de Sfinx minstens 8000 jaar oud moet zijn. Het is echter het niet waarschijnlijk dat het 1000 jaar lang non-stop met bakken geregend heeft. Op grond van die overweging heeft men uitgerekend dat zij minstens 10 tot 15.000 jaar oud moet zijn, en wellicht nog veelouder. Als dit bewijsmateriaal de wereld rond gaat zal het één van de indrukwekkendste onthullingen op deze planeet zijn sinds lange, lange tijd. Het zal waarschijnlijk een grotere invloed hebben op de ideeën van de wereld over zichzelf, dan welke andere ontdekking dan ook. Dit bewijsmateriaal heeft de scholen, of het grote publiek, nog niet bereikt, al is het de hele planeet rondgegaan. Het is bekeken, nagetrokken, beargumenteerd; er is over nagedacht en uiteindelijk waren de meeste wetenschappers het erover eens dat er geen twijfelover kan bestaan. Dus de leeftijd van de Sfinx is nu minstens 10.000 jaar, wellicht 15.000 jaar of veel meer, teruggeschoven. Dit feit alleen al veroorzaakt bij mensen op het raakvlak van de archeologie, de noodzaak om allerlei veranderingen aan te brengen in hun opvattingen over de wereld. Afgaande op alles wat we tegenwoordig denken te weten, waren de Soemeriërs het oudste beschaafde volk ter wereld, en zij gaan terug tot naar schatting 3800 jaar voor Christus. V óór die tijd waren er volgens de conventionele kennis niets anders dan harige barbaren -geen enkele beschaving, waar dan ook, op de hele planeet. Maar nu hebben we iets beschaafds dat door mensen is gemaakt en dat 10.000 tot 15.000 jaar oud is. Dat verandert alles!
Als in het verleden iets nieuws werd ontdekt zoals dit, dat een enorme invloed heeft op de ideeën over de wereld, dan duurde het ongeveer honderd jaar voordat het de man in de straat bereikt had, voordat de gewone man zei: '0 ja, dat is waar'. Dit keer zal het heel wat sneller gebeuren, dank zij televisie, computers, Internet en de manier waarop de dingen vandaag de dag gaan. Nu beginnen wetenschappelijke kringen voor het allereerst de woorden van Plato in een nieuw licht te zien. Plato sprak over een andere cultuur, een ander continent uit een schemerig verleden: Atlantis. De Sfinx is het grootste beeldhouwwerk op deze planeet. Het werd niet gemaakt door harige barbaren, maar door een zeer hoogstaande beschaving. De Sfinx werd niet gemaakt door iemand hier op aarde. Vanuit wetenschappelijk oogpunt is dit het eerste gedegen bewijs inzake de ware leeftijd van een beschaving, waar we niet onderuit kunnen. Er is heel veel ander bewijsmateriaal geweest, maar dat is voortdurend onder de tafel geschoven. Deze informatie over de Sfinx heeft een barst aangebracht in onze ideeën over de wereld. Dit gebeurde rond 199° en die barst is nu steeds dieper aan het worden. We hebben nu als vaststaand geaccepteerd dat er beslist iemand op aarde moet zijn geweest die 10.000 jaar geleden al op een hoog beschavingsniveau stond. Je zult zien hoe dit ons idee.over wie we denken te zijn, volledig zal veranderen.




Edgar Cayce

Ik vind het ongelooflijk boeiend dat de Sfinx de oorzaak is van deze verandering, met name in relatie tot wat de ARE [Association for Research and Enlightenment] altijd heeft gezegd. De ARE, een stichting die gebaseerd is op de leerstellingen van de 'slapende profeet' Edgar Cayce, zegt dat de Sfinx de opening bevat naar de Hal der Verslagen. Men zegt dat de Hal der Verslagen een ondergrondse kamer is die fysiek bewijsmateriaal bevat van hoogstaande oude beschavingen op aarde. Cayce is een hele interessante profeet. Hij heeft tijdens zijn leven zo'n 4.000 voorspellingen gedaan, en in 1970 waren 12.000 van die voorspellingen bewaarheid en lagen er 2000 nog in het verschiet. En bij al die voorspellingen heeft hij maar één kleine fout gemaakt. Op de 12.000 voorspellingen is dat ongelooflijk. Je zou hem dat ene foutje bijna vergeven. Hij ontving eens een brief van een man uit Frankrijk die hem om een health reading vroeg, maar Cayce gaf per ongeluk een reading over de tweelingbroer van de briefschrijver. Dat was zijn enige vergissing. Al het andere kwam precies zo uit als Cayce had voorspeld -tot 1972. Na 1972 begonnen er echter vergissingen plaats te vinden; als de tijd daar is zal ik uitleggen waarom. (Voor degenen die denken dat Cayce's voorspelling dat Atlantis voor 197° boven water zou komen niet bewaarheid werd: Kijk dat maar na in het januarinummer van het tijdschrift Life. Er zijn inderdaad eilanden boven water gekomen in het gebied waar volgens Cayce Atlantis gesitueerd was. Sommige zijn weer gezonken en sommige zijn vandaag de dag nog steeds boven water.)


Volgens Cayce is de rechterklauw van de sfinx de opening naar de Hal der Verslagen. Zowel Thoth als Cayce zeiden dat er in een ondergrondse kamer bij de Sfmx fysieke objecten verborgen liggen. Die zouden het overtuigende bewijs leveren dat er lang vóór ons hoogstaande beschavingen bestonden op deze planeet. Thoth zegt dat deze voorwerpen zullen bewijzen dat deze geavanceerde culturen vijfeneerihalf miljoen jaar geleden al bestonden. In vergelijking met deze oude culturen staat onze beschavin nog maar in de kinderschoenen. In feite gaat de beschaving op onze planeet volgens Thoth 500 miljoen jaar terug, en is onze allereerste beschaving oorspronkelijk afkomstig van de sterren. Maar vijfeneerihalf miljoen jaar geleden gebeurde er iets zeer ingrijpends, dat de akasha-verslagen beschadigde. Ik kan niet begrijpen hoe dat heeft kunnen gebeuren, voor zover ik begrijp wat akasha-verslagen zijn. Voor zover ik weet gebeurt alles wat er gebeurt voor altijd, in de vorm van trilling. Dus ik begrijp niet hoe de akashaverslagen vernietigd kunnen zijn; toch is mij verteld dat dit zo is.

[Vas Gwarf]

Hoe komt zo`n oude stam aan die info, terwijl wij het nog maar pas weten????????

En dan dat stukje over getal 23.

De DOGON uit Zuid Mali, een arm boerenvolk dat nog voornamelijk in hutjes woont, geloven dat ze 3000 jaar geleden bezocht werden en onderricht kregen van buitenaardse wezens van een ander sterrenstelsel. Ze hebben ongelooflijk gedetailleerde kennis van een ster die zo moeilijk te observeren is, dat er geen foto van genomen kon worden tot in 1970! In de 30er jaren deelden de Dogon deze kennis met Franse antropologen, nadat deze laatsten overigens eerst geïnitieerd werden. Ze vertelden de dingen maar niet zo.
Wij kennen deze ster als Sirius B, maar de Dogon noemen hem Po Tolo. Pas in 1844 vermoedde men hier in het Westen het bestaan van deze ster, toen onderzoekers van Sirius, de Hondster, bewegingen ontdekte die een tweede ster in de buurt deden vermoedden. Na veel observatie werd er iets ontdekt in 1862, wat een witte dwerg bleek te zijn, een heel kleine ster met een ongelooflijke massa en dichtheid.

De naam die de Dogon aan Sirius B gaven bestaat uit het woord voor ster: Tolo, en het woord voor de kleinste plant die zij kennen: Po. Ze zeggen dat het het kleinste ding is dat er bestaat en dat het de zwaarste ster is omdat alle aarde op die ster vervangen werd door een ongelooflijk zwaar metaal, sagala genaamd, en dat de ster wit van kleur is. Ze zeggen ook dat de omloop van de ster elliptisch is, met Sirius A als focus in de ellips. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat dit inderdaad klopt.

Bovendien claimen de Dogon dat de omlooptijd 50 jaar is, hetgeen verbazingwekkend dicht bij de waarheid ligt: wetenschappers ontdekten een omlooptijd van 50.04 jaar met afwijkingen van .09 jaar. Daarnaast geloven de Dogon dat de ster om zijn eigen as draait, en dat blijkt ook te kloppen. Ook zeggen de Dogon dat er een derde ster is in dit systeem, Emma Ya geheten, die een planeet om zich heen heeft lopen. Deze ster is echter nog niet ontdekt door astronomen.

De kennis van de Dogon over het universum stopt hier echter niet, want ze zijn ook bekend met het feit dat Saturnus ringen heeft en dat Jupiter vier manen heeft. En ze wisten al lang dat de Maan droog en dood was. De Dogon maken gebruik van vier kalenders, die gebaseerd zijn op respectievelijk de Zon, de Maan, Sirius-B en Venus, en hebben al heel lang in een heliocentrisch universum geloofd, waarin de planeten om de zon draaien.

Hun traditionele landbouwkalender is in feite compleet niet-traditioneel, omdat het gebaseerd is op de cyclus van de witte dwerg ster, die wij Sirius B noemen die eens per 50-60 jaar om de hoofdster Sirius A heen wandelt.

Sirius A kennen wij als de helderste ster van hier uit gezien. Hij ligt 8,6 lichtjaren van ons zonnestelsel vandaan. Maar Sirius B is echt onzichtbaar zonder gebruik van enorme telescopen. Voor 1970 hadden we er dus geen eens een foto van.

De Dogon geloven dat deze kennis van de NOMMOS afkomstig is, amfibie-achtige wezens die naar de aarde gezonden werden vanuit het Sirius sterrenstelsel. De naam komt van het Dogon woord "drinken"", en ze noemden hen ook "de Meesters van het Water, de Monitors, en "de Mentoren". De Dogon mensen beschrijven deze schepselen als vis-achtig, met een soort van dolfijnvorm, en ze zijn van enorm belang in hun godsdienst. Ze claimen dat deze wezens lang geleden kwamen met een ruimteschop met 3 driehoekige poten, waarop het landde, waarbij ze meteen in de grond gingen graven en een waterreservoir aanlegden. En ze konden zowel in dat water als op het land leven. Ze spraken tot de Dogons en gaven hen al deze data. Ze behoorden tot een van de vele groepen van Nommo. Sommigen van hen bleven in een groter ruimteschip cirkelen in de atmosfeer. Ook werd hen verteld dat een van de Nommo zou sterven aan het kruis. De Dogon geloven dat de Nommo eens terug zullen keren naar de aarde dan in menselijke vorm. De Nommos waren voor de Dogon redders en spirituele bewakers en gaven hun de levensprincipes.
De aanwezigheid van zulke wezens kan ook gevonden worden in oude tekeningen en legenden van de goden in het oude Babylonie, Egypte en Griekenland.

De mythologie van de Dogon is slechts bekend bij een aantal van hun priesters, en het is een complex systeem van kennis. Hun zorgvuldig bewaarde geheimen worden uiteraard niet maar zo blootgegeven aan vriendelijke vreemdelingen.

HET GETAL 23

Om een of andere reden is het getal 23 belangrijk bij de Dogon. Het getal 23 was ook belangrijk bij de Egyptenaren en Babyloniers, omdat op 23 juli de ster Sirius boven de horizon komt rijzen! Het komt dan een minuut voor de Zon op, en dat veroorzaakt het feit dat hij schijnt als een briljante rode robijn in die ene minuut. In veel culturen is dit de kalender voor het Nieuwe Jaar.

Dit is heel significant omdat in Giza waar de pyramiden en de sfinx zijn, de ogen van de sfinx in lijn liggen met de exacte tijd waarop aan de horizon Sirius boven komt op 23 juli, en de pyramiden zijn in ook in lijn met data punt. Sirius wordt metafysisch beschouwd als een verbinding tussen onze Zon in een soort van sterrensysteem waarlangs hogere golflengten reizen.

[Vas Gwarf]

de laatste voor vandaag.

‘Verdwenen beschavingen’ van de mensheid
I.M. Oderberg


De laatste jaren zijn er een aantal opmerkelijke boeken verschenen waarin bewijsmateriaal wordt besproken voor het bestaan van verdwenen beschavingen die blijk gaven van een verbazingwekkende kennis van tijdcyclussen. Deze boeken beschrijven en beoordelen overblijfselen die ofwel verkeerd zijn geïnterpreteerd, of helemaal werden genegeerd omdat ze niet pasten in het model van de heersende theorie. Een algemeen overzicht van het onderwerp wordt gegeven in Fingerprints of the Gods: The Evidence of Earth’s Lost Civilization [Vingerafdrukken van de goden: Bewijzen voor een verdwenen beschaving op aarde] door Graham Hancock1, dat uitgebreid verslag doet van bewijzen uit de hele wereld voor het bestaan van een oude beschaving, en veel informatieve illustraties bevat.
Egypte is misschien wel het meest opvallende geval van een oude beschaving waarvan de prestaties verkeerd zijn uitgelegd en genegeerd. De meeste commentatoren prijzen wel in het kort de volmaakte constructie van de Grote Piramide van Gizeh, twee nabijgelegen piramiden en de Sfinx, maar slechts weinigen beschikken over de deskundigheid of zijn geneigd om die technische prestaties te beoordelen of de gedetailleerde astronomische oriëntaties te onderzoeken, of de aanzienlijke kennis van de astronomie waarvan de bouwers van langgeleden blijk geven. Robert Bauval, een bekende in Egypte geboren bouwkundig-ingenieur, is mede-auteur van twee belangrijke boeken over die onderwerpen. In The Orion Mystery: Unlocking the Secrets of the Pyramids, geschreven samen met Adrian Gilbert,2 wordt de vraag gesteld waarom de piramiden in Gizeh werden gebouwd; de schrijvers onderzoeken de betekenis van de teksten in de piramiden — die na de ontdekking ervan in de negentiende eeuw grotendeels zijn genegeerd — en verkennen de plaatsing van de piramiden in relatie tot de voornaamste sterren in de ‘gordel’ van Orion. Die oriëntatie hield bovendien verband met de precessie van de dag-en-nachteveningen: d.w.z. wanneer de zonsopgang op het moment van de lente-equinox een nieuwe ‘positie’ of sterrenbeeld van de dierenriem inging. De auteurs citeren bewijsmateriaal dat erop duidt dat de Grote Piramide misschien rond 10.500 v. Chr. is ontworpen, zelfs als ze pas later is gebouwd of voltooid (circa 2450 v. Chr.), omdat het grondplan precies is berekend voor de tijd dat het sterrenbeeld Leeuw opkwam tijdens de lentedag-en-nachtevening en zo het ‘Leeuwtijdperk’ inluidde.3 In deze uitgave zijn de platen en tekeningen van groot belang, en dat geldt ook voor de andere in dit artikel besproken boeken.
Het Egyptische bewijsmateriaal vormt een verbinding met een pas onlangs begrepen erfenis van de vroege Mayabevolking uit Midden-Amerika. In beide beschavingen zijn gebeurtenissen opgetekend die langgeleden van invloed zijn geweest op de volkeren van de aarde, toen bepaalde wisselwerkingen tussen zon, planeten en sterren een ingrijpende uitwerking op onze planeet hadden. In The Maya Prophecies: Unlocking the Secrets of a Lost Civilization [De profetieën van de Maya’s: Het ontsluiten van de geheimen van een verdwenen beschaving] door Adrian Gilbert en Maurice M. Cotterell4 wordt melding gemaakt van deze profetieën en hun verband met zich verplaatsende continenten, klimaatswijzigingen en rampen (onder andere aardbevingen, enz.) — die alle samenhingen met afnemende zonnevlekkenactiviteit en veranderingen in de beschermende ‘sluier’ van de aarde, de Van Allen-gordel. De auteurs bespreken de mysterieuze oorsprong van het Mayavolk en hun opvatting van tijd. Interessant is dat onderzoekers die Egyptische en Maya-optekeningen hebben onderzocht en het tijdschema van deze gebeurtenissen in onze eigen chronologische tijdrekening hebben ingepast, hebben ontdekt dat beide de periode die rond 11.000 v. Chr. begint als een belangrijke datum aanmerken. De auteurs bespreken in het bijzonder hoe de opkomst en het verval van wereldtijdperken en beschavingen schijnen samen te vallen met de zonnevlekkencyclus en dat verminderde zonnevlekkenactiviteit samenviel met het afnemen van de vruchtbaarheid bij de Maya’s en het plotselinge einde van hun beschaving. Sommige profetieën gaan over toekomstige gebeurtenissen maar, hoewel nog algemeen wordt gedacht dat de geschiedenis de neiging heeft zich te herhalen, kan de herhaling nooit een exacte kopie zijn van wat er eerder is gebeurd. Het ene plaatselijke milieu verschilt van het andere en de energieën die daarbij een rol spelen, wisselen in hun werking en invloed op elkaar.



Zo boven, zo beneden: de configuratie aan de sterrenhemel bij zonsopgang tijdens de lentenachtevening, ongeveer 10.500 v.Chr., wordt weergegeven in de piramiden van Gizeh en de Sfinx. Osiris (het sterrenbeeld Orion) bereikt zijn zuidelijkste punt — en het punt dat het dichtst bij de aarde ligt — en geeft het begin aan van de precessiecyclus van 26.000 jaar. De rangschikking van de drie piramiden weerspiegelt de gordel van de drie sterren die precies op de noord-zuidmeridiaan liggen. Het sterrenbeeld Leeuw komt in het oosten op, waar de Sfinx de wacht houdt, en geeft het Leeuwtijdperk van 2160 jaar aan; en de Melkweg (de hemelse Nijl van de Egyptenaren) lijkt in zijn aardse tegenhanger te stromen. (Diagram overgenomen uit The Mystery of the Sphinx, blz. 219.)


Het bewijsmateriaal in deze boeken houdt een erkenning in van de oude kennis over de precessiecyclus van de zon, wanneer de zonsopgang tijdens de lente-equinox plaatsvindt op een nieuwe positie in de ‘huizen’ van de dierenriem; het volledig doorlopen van de cyclus vergt bijna 26.000 jaar. Wijlen prof. Livio Stecchini (van Harvard University), een erkend deskundige op het gebied van oude maatstelsels, trof in de Zodiak van Denderah, ontleend aan het plafond van een Egyptische tempel, bewijzen aan van wat het vastleggen van de precessiecyclus lijkt te zijn, waarbij de noord-zuidlijnen van het vlak voor verschillende plaatsen waren aangegeven.
In zijn Maps of the Ancient Sea Kings: Evidence of Advanced Civilization in the Ice Age (1966) [Kaarten van de oude zeekoningen: bewijzen van een geavanceerde beschaving in de ijstijd], geeft prof. Charles H. Hapgood een schat aan materiaal ter ondersteuning van de ondertitel van zijn boek, in de vorm van wiskundige gegevens, reproducties van oude kaarten en nuttige aanhangsels met bewijsstukken en, misschien het waardevolste, een hoofdstuk dat is gewijd aan een ‘beschaving die verdween’. De vier genoemde boeken — Hapgood wordt in twee ervan geciteerd — geven aanvullende aanwijzingen voor het bestaan van een vroegere beschaving, door sommigen ‘Atlantis’ genoemd, waarin een hoog niveau van technische kennis en een opmerkelijke ontwikkeling van het intellect werd bereikt. Hoge beschavingen in het verre verleden wijzen onbetwistbaar op de cyclische opkomst en neergang van culturen en rassen van de mens die veel verder terugreiken in de ‘prehistorie’ dan gewoonlijk wordt aangenomen.
We danken aan Plato de naam Atlantis, die tegenwoordig te pas en te onpas wordt gebruikt in verband met allerlei fantasierijke beweringen. Men heeft een grote gelijkenis opgemerkt tussen Plato’s beschrijving van de hoofdstad van zijn eiland Atlantis en sommige bouwwerken in Noord- en Zuid-Amerika. We vinden bijvoorbeeld in Teotihuacán, Mexico, overblijfselen van een grote stad waar twee piramiden een belangrijke plaats innemen, met straten die volgens de astronoom Gerald Hawkins zijn gericht naar sterren: één in het sterrenbeeld Grote Beer, een andere in de Pleiaden, een derde naar Sirius — voor de Egyptenaren eveneens belangrijk in verband met hun opvatting van de Sothisperiode van 1.460 jaar, enz. De Maya’s vermeldden zelf dat een onbekend ras (door hen ‘goden’ genoemd) van overzee kwam en aan hen beeldschrift leerde en hoe ze piramiden konden bouwen. Sommige onderzoekers speculeren er tegenwoordig over dat die mensen Egyptenaren waren of dat Atlantis in het oude Amerika lag. Het is echter mogelijk dat de Egyptenaren en de vroegere Amerikanen een gemeenschappelijk erfgoed hadden en dat er in het westelijk halfrond overblijfselen van kolonies zijn die werden gevestigd als delen van een wereldrijk of door overlevenden van rampen die het moederland hebben vernietigd.5
De verwoestende gebeurtenissen van vele duizenden jaren geleden die de kern leverden van mythen en legenden bij allerlei volkeren, moeten de vernietiging van miljoenen tot gevolg hebben gehad. Overlevenden die migreerden naar verschillende delen van die landen boven de zeeën kunnen de verhalen over bezoeken van ‘goden’ hebben ingegeven. Wie waren die briljante mensen die goden leken voor de andere overlevenden? Waren ze niet de erfgenamen van een grootse beschaving die hun eigen erfgoed doorgaven? Als we alleen maar de zogenoemde ‘cyclopische overblijfselen’ die nog op enkele plaatsen bestaan, op hun juiste waarde zouden schatten, konden we de wonderen van technische vaardigheid en astronomisch inzicht waar deze sporen op wijzen beter beoordelen. Veel daarvan komen aan de orde in de in dit artikel vermelde boeken, goed gedocumenteerd met foto’s, schema’s en statistieken. Afbeeldingen zeggen ons vaak meer dan duizenden woorden.
Plato zei dat zijn Atlantische eiland 9000 jaar vóór zijn tijd verzonk, ongeveer 11.500 jaar geleden; omdat het echter het laatste grote gedeelte van Atlantis was, konden degenen die de stervende beschaving ontvluchtten, duizenden jaren eerder andere landen bereiken. Orthodoxe archeologen hebben de neiging het bewijsmateriaal dat deze boeken bevatten botweg af te wijzen en de werkelijk opmerkelijke technische vaardigheid die uit oude monumenten blijkt te bagatelliseren: de bekwaamheid om geweldig grote, volmaakt uitgehouwen en opgerichte stenen in juiste richting ten opzichte van sterren in sterrenbeelden te plaatsen op een moment waarop onze zon ten opzichte van de aarde een nieuwe zodiakale ‘positie’ inging. Veel van die grootste stenen — ieder zo’n 70 tot 200 ton — kunnen met de huidige methoden nauwelijks op hun plaats worden getakeld. Maar onbevooroordeelde onderzoekers zonder binding met de status-quo ontdekken hoe langer hoe meer bewijsmateriaal voor prehistorische beschavingen met een aanzienlijke kennis.



Verwijzingen:

Crown Publishing Group, New York, 1995; bibliografie, index, illustraties, 578 blz., ISBN 0-385-25475-X, gebonden; 1996, ISBN 0-157-88729-0, paperback.
US Editions: Crown Publishing Group, New York, 1994; bibliografie, illustraties, foto’s, diagrammen, 325 blz., ISBN 0-517-59903-1, paperback.
The Message of the Sphinx: A Quest for the Hidden Legacy of Mankind [De boodschap van de Sfinx: Een zoektocht naar de verborgen erfenis van de mensheid] door Graham Hancock en Robert Bauval, Crown Publishing Group, New York, 1996; kaarten, bijlagen, 376 blz., ISBN 0-517-70503-5, gebonden; ISBN 0-614-96817-8, paperback.
Element Books, Rockport, MA, 1995, 337 blz., ISBN 1-85230-692-0, paperback.
Volgens theosofische tradities leidde het aan de Atlantiërs toegeschreven vermogen om de natuurkrachten te beheersen uiteindelijk tot hun ondergang — toen zelfzucht en eerzucht resulteerden in misbruik van die energieën.

AAI AAI, MAKEN WIJ DE ZELFDE FOUT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

HAARP is een zeer controversieel project dat door sommige
onderzoekers wordt gezien als een waanzinnige poging om de ionensfeer (een
elektrisch geladen sfeer die de bovenste atmosfeer omringt, ongeveer 65 tot
1250 kilometer boven de Aarde) met een waanzinnige hoeveelheid energie (meer
dan drie gigawatt - 3 miljard watt) te bestoken. De overheid heeft een
officiële internetsite geopend om de negatieve publiciteit in te tomen.
Volgens het Ministerie van Defensie is HAARP ontwikkeld om onder andere
atmosferische metingen te verrichten en het omvangrijke ELF duikboten
communicatie systeem te vervangen met een nieuw systeem. Hoe dan ook laat
een serie van patenten zien dat het gebruik van dit systeem veel meer onder
de mouw heeft dan de politieke illusionisten willen laten zien. Vooral dan
patent nummer 4,686,605, in bezit van ARCO Power Technologies, Inc. (APTI),
lijkt erg veel op de HAARP verwarmer van Bernard J. Eastlund, een Texaanse
natuurkundige. Volgens het patent kan Eastlunds uitvinding vliegtuigen en
projectielen met geavanceerde geleidingsystemen in de war brengen of
compleet uit de lucht halen. Vervolgens kan het grote gebieden met
elektromagnetische golven van verschillende frequenties bestralen en de
communicatie uit schakelen op land, zee en in de lucht. Ook het wijzigen van
het weer wordt door de patent beschreven. APTI heeft HAARP gebouwd en heeft
de patenten in juni 1994 verkocht aan E-Systems. E-Systems is één van de
grootste leveranciers in de wereld van de inlichtingendiensten, en werkt
vooral voor de CIA. 1,8 miljard dollar wordt daar jaarlijks aan uitgegeven,
waarvan 800 miljoen dollar aan zogeheten 'zwarte' projecten, zó geheim dat
zelfs het Amerikaanse congres niet wordt verteld hoe het geld wordt
uitgegeven. E-Systems is uiteindelijk uitgekocht door Raytheon, één van de
grootste defensie leveranciers in de wereld. Er is duidelijk meer dan alleen
atmosferische metingen. In 1996 heeft de US Senaat 15 miljoen dollar
toegezegd om met HAARP tomografische (tomographic) metingen te verrichten
die de Aarde kunnen penetreren tot vele kilometers diep om ondergrondse
munitiën, mineralen en tunnels te lokaliseren. Het probleem echter is dat de
frequentie die nodig is voor de penetratie ook binnen het bereik ligt van de
ontwrichting van menselijke mentale functies. Het kan ook invloed hebben op
migratiepatronen van vissen en wilde dieren die afhankelijk zijn van een
onverstoord energieveld om hun routes te vinden.

[Vas Gwarf]

Weer zo`n mooi stuk wat veel verklaard en onderbouwd wordt door oude geschriften etc.

In de ban van Nibiru
De dreigende komst van Planeet X




Het is momenteel een van de drukst besproken onderwerpen onder eindtijdprofeten: Planeet X. Hoe een obscuur rekenkundig probleem uit de sterrenkunde uitgroeide tot een apocalyptische rage.
In mei is het zover. Een forse planeet, een paar keer groter dan de aarde, zal dwars door ons zonnestelsel schieten, rakelings langs onze planeet scheren, een rondje om de zon maken en weer uit het zicht verdwijnen. Wat dat voor de aarde betekent, daarover zijn de meningen verdeeld, zo blijkt uit de honderden opgewonden internetpagina's en de tientallen boeken die inmiddels over Planeet X verschenen zijn. Meest gehoorde noodkreet: de zwaartekracht van X zal honderden vulkanen doen uitbarsten, reusachtige vloedgolven zullen de continenten overspoelen en de aardas zal van het ene op het andere moment omslaan zodat de poolkappen verschuiven naar de evenaar. En dan mogen we nog van geluk spreken. In andere scenario's pelt X de aardkorst van onze planeet, splijt hij de aardbol doormidden, jaagt de aarde richting zon of jaagt haar juist richting interstellaire ruimte. Weer anderen hebben begrepen dat de 'magneetvelden' van X ervoor zorgen dat de aarde ophoudt met draaien. Drie dagen en drie nachten, beweren meer bijbels ingestelde doemzeggers. Alle onheilsprofeten hebben begrepen dat Planeet X de aarde zal bekogelen met uit de buitenste regionen van het zonnestelsel meegesleurde meteorieten.

Misschien is er een sprankje hoop. Planeet X was immers ooit een bewoonde planeet, vol piramidebouwers, Atlantiërs – enfin, dat soort volk. Inderdaad, er bestaan aardlingen die al vele jaren in telepathisch contact zeggen te staan met de 'Nibiruërs' of de 'Nefilim', zoals de X-lingen vaak genoemd worden. Die hebben onthuld dat ze naar goed apocalyptisch gebruik van plan zijn een select gezelschap aardbewoners mee te nemen, voordat hun planeet de onze platwalst.

Erg origineel is het allemaal niet. Nog geen twee jaar geleden, in mei 2000, zou de aarde ook al door heftige zwaartekrachtvelden aan stukjes worden gevibreerd omdat op die dag alle zichtbare planeten zo'n beetje op één lijn kwamen te liggen. Maar planeet X lijkt meer los te maken. Uit een enquête onder bezoekers van de aan apocalyptische rampen gewijde website Armageddon Online bleek dat zij een ontmoeting met Planeet X een waarschijnlijker einde der tijden achten dan de inslag van een reuzenmeteoor of de uitbarsting van een supervulkaan. Ook de auteur van dit artikel, die een populair-wetenschappelijke website bijhoudt over apocalyptische rampen, maakt uit de haast dagelijks per e-mail binnenkomende reacties op dat de mythe van X meer leeft dan welk ander doemscenario ook. Een e-mail uit de VS: 'U staat beslist op de loonlijst van zowel de NASA als de [Amerikaanse] overheid.' Of, uit de reactie van een zekere Buzz: 'Ik vind het vreemd dat u het bewijs voor het bestaan van Planeet X helemaal niet gelooft. Dat is niet wetenschappelijk.' Want dat is waarin de Planeet X zich onderscheidt van de meeste andere onheilsprofetieën: ze rust op een wetenschappelijk aandoende, uitgebreide waslijst van 'bewijzen'. De X-aanhang schermt met obscure Soemerische teksten, geologische weetjes en artikelen uit gerespecteerde wetenschappelijke bladen. Planeet X is een fascinerende leugen verstopt in kleine waarheden.


Planeten als veerboot

Vreemd genoeg waren het astronomen die X in het leven riepen, halverwege de 19de eeuw. De baan van de planeet Uranus leek een onverklaarde afwijking te hebben. Er was extra massa nodig om de berekeningen kloppend te krijgen. Een extra planeet bijvoorbeeld, opperde de Franse wiskundige Urbain Le Verrier in 1846. Erg buitenissig was die gedachte niet. Een paar maanden eerder nog had hij de baan van Neptunus redelijk accuraat voorspeld door te kijken naar de beweging van Uranus. Maar terwijl Neptunus keurig volgens de berekeningen werd aangetroffen, bleef de nieuwe hypothetische verstoorder van Uranus onvindbaar. In de eeuw die volgde zagen minstens 23 uiterst secure voorspellingen van de massa, positie en omlooptijd van de nieuwe planeet het daglicht. Thomas Jefferson Jackson See had drie planeten nodig om de baan van Uranus kloppend te krijgen, de befaamde Harvardastronoom William Henry Pickering voorspelde er liefst zeven, waarvan er een ('planeet Q') ruim zestig keer zo zwaar was als Jupiter. Het was de zakenman en astronoom Percival Lowell (1855-1916) die de ongrijpbare planeet met de letter 'X' doopte. Lowell, nu vooral herinnerd om zijn onwrikbare geloof in intelligent leven op Mars, ondernam vanuit zijn privé-observatorium in Flagstaff in de staat Arizona, twee uitgebreide zoektochten naar X – waarbij hij ironisch genoeg tot tweemaal toe de planeet Pluto fotografeerde zonder het vlekje te interpreteren als planeet. Maar ook Pluto, in 1930 herkend als planeet, was bij lange na niet afdoende om de berekeningen op orde te krijgen.

Planeet X werd een milde obsessie. Toen John Anderson van NASA's Jet Propulsion Laboratory in 1987 geen afwijkingen kon ontdekken in de koers van de ruimtesondes Pioneer 10 en 11, maakte hij daaruit op dat planeet X blijkbaar een zeer elliptische baan moest hebben – de vogel was eventjes gevlogen. (1)

In 1976 nam 'de zaak Planeet X' een onverwachte wending. Het was de tijd van Uri Geller, Charles Berlitz, John Keel en Raymond Moody. De pseudo-wetenschap was na de cultuuromslag van de jaren 1960 tot ongekende bloei gekomen. In New York raakte de oud-economiestudent en journalist Zecharia Sitchin in de ban van Erich von Däniken, de Zwitserse schrijver die meende dat de goden uit de oudheid buitenaardse ruimtereizigers waren geweest. Sitchin, Rus van geboorte en opgegroeid in het Midden-Oosten, begon te grasduinen in de Soemerische en Babylonische literatuur, op zoek naar buitenaardse wezens. En die vond hij zonder veel moeite, door net als von Däniken de Mesopotamische mythen letterlijk te nemen en door in iedere rare Soemerische hoed een ruimtehelm te zien. Sitchin zou zichzelf voortaan uitgeven voor linguïst, archeoloog en historicus, en met von Däniken en Immanuel Velikovsky uitgroeien tot wat de Amerikaanse skepticus Bob Carroll 'de heilige drie-eenheid van de antieke astronautentheorie' noemde.

Sitchin is de optelsom van von Däniken en Velikovsky. Volgens Sitchin werd de aarde namelijk zowel bezocht door kosmonauten als bijna verwoest door een langsrazende planeet, zoals Velikovsky betoogde in Worlds In Collision (1950). Sitchin besloot dat de kosmonauten afkomstig moesten zijn van Velikovsky's planeet. Om dat voor elkaar te krijgen nam Sitchin zijn toevlucht tot een zelfs voor kosmonautengelovers akelig gecompliceerde theorie. Zijn interesse gaat uit naar de 'Enoema Elish', het Babylonische scheppingsepos uit de 12de eeuw v.C. Daarin krijgt het monster Tiamat het aan de stok met Mardoek, hoofd van het Babylonische godenpantheon. Mardoek wint, en splijt Tiamat, waarmee hemel en aarde ontstaan.

Volgens Sitchin moet je zoiets letterlijk nemen. Mardoek is een zwerfplaneet met een zeer elliptische baan die hij in 3600 jaar doorloopt – wat betekent dat Mardoek meestal uit het zicht is. Tiamat is een oerplaneet die al bestond voor de aarde. Mardoek kwam tijdens een van zijn omlopen in botsing met Tiamat, zo betoogde Sitchin in zijn boek The Twelfth Planet (1976), met als gevolg de planetoïdengordel – en de aarde. Nu was er op Mardoek intelligent leven ontstaan, aldus Sitchin. Toen de planeet weer eens langskwam, sprongen deze 'Nefilim' over op onze planeet, om in het huidige Nabije Oosten een basis te vestigen. (2) Om te voorzien in hun behoefte aan arbeid, maakten de Nefilim met behulp van genetische modificatie de mens uit de aap. Logisch, want: 'In veel opzichten is de moderne mens, Homo sapiens, een vreemde op aarde.'

Wat volgt is een oeverloos relaas van de avonturen van de mensen en hun kosmische bezoekers, vol intriges, opstanden en koningsmoord. De mens dankt zijn cultuur aan de Nefilim, want 'zoals alle onderzoekers tegenwoordig gefrustreerd toegeven zou de mens nog steeds geen beschaving moeten hebben.' Iedere omloop van Mardoek weer kreeg de menselijke beschaving een duw in de rug, met als meest recente resultaat de gedomesticeerde landbouw in Mesopotamië. De raketbouwers zelf waren toen overigens allang vertrokken, op de vlucht geslagen voor de door hun eigen planeet teweeggebrachte Zondvloed. Want dat staat wat Sitchin betreft als een paal boven water. Iedere 3600 jaar doet Mardoek 'iets' met de aarde. Nu weer is dat een klimatologische of geofysische catastrofe, dan weer is het een cultuursprong, aangezwengeld door de Nefilim.

Het behoeft geen betoog dat Sitchins theorie een opeenstapeling is van vertaalfouten, feitelijke onjuistheden en subjectieve interpretaties. Om maar iets te noemen: volgens Sitchin kenden de oude Soemeriërs een pictogram genaamd 'shar', dat zowel stond voor 'planeet' als 'omlooptijd' als '3600' – zo komt hij aan zijn omlooptijd van 3600 jaar. Maar volgens Wilfred van Soldt, assyrioloog aan de Universiteit Leiden en kenner van de oude Mesopotamische astronomie, zit dat toch anders. Er bestond een Soemerisch spijkerschriftteken dat '3600' betekent en dat als 'shar' gelezen moet worden. Dat is echter heel iets anders dan het Akkadische teken 'sharru', dat 'koning' betekent en ook wel werd gebruikt om de god Mardoek aan te duiden, en dat helemaal niets te maken heeft met een woord voor 'planeet'. Sitchin lijkt twee totaal verschillende oude talen op een hoop te hebben gegooid. Ook de namen Mardoek en 'Nibiru' berusten op taalkundige misverstanden. Van Soldt wijst er desgevraagd op dat het onder Babylonische astronomen gebruikelijk was om de zichtbare planeten als bijnaam een godennaam te geven. Mardoek was dan ook geen geheimzinnige extra planeet maar de bijnaam van Jupiter. En Nibiru? Vreemd genoeg is dat geen naam, maar een zelfstandig naamwoord: 'neberoe' betekent 'veerboot'. Sitchins vertaling is een andere: 'planet of the crossing', zeg maar 'langskomende planeet'.

Van Soldt wilde wel eens weten wat veerboten nu met planeten te maken hebben, en besloot de oude bronnen erop na te slaan. In een vierduizend jaar oud logboek met waarnemingen van de hemellichamen gebruikte een anonieme Babyloniër inderdaad in één zin beide woorden om Jupiter te beschrijven. De gang van de planeet langs het hemelgewelf deed de waarnemer denken aan een veerboot die het water oversteekt. Zo staat het ook in het scheppingsverhaal Enoema Elish. Daar vergelijkt de god Mardoek Jupiter tijdens de schepping eveneens met een veerboot:

'Hij die zonder moe te worden het midden van de oceaan oversteekt, laat zijn naam Neberoe, hij die het midden (van de oceaan) aanhoudt, zijn.'

Dan is er nog Sitchins belangrijkste 'bewijs': een kleitablet van rond drieduizend v.C., dat momenteel in het bezit is van het Berlijns oudheidkundig museum, catalogusnummer VA/243. Daarop is iets te zien dat (voor moderne ogen) lijkt op een zon met planeten eromheen. Elf planeten. Ervan uitgaande dat planeet nummer tien de maan is, blijft er nog altijd een planeet teveel over, redeneerde Sitchin. Astronomisch gezien is dat natuurlijk flauwekul, al was het maar omdat het zonnestelsel zoveel minuscule planeetjes kent dat we gerust tot in de honderden kunnen doortellen; belangrijker is dat de Babyloniërs geloofden dat de aarde plat was en onmogelijk weet konden hebben van planeten als Pluto en Neptunus. Wat toont dit tablet dan wel? Niets bijzonders, denkt Van Soldt. Soortgelijke afbeeldingen – 'introductietaferelen' – zijn bij duizenden gevonden. Ieder tablet is weer anders gedecoreerd. Met kruisjes, pictogrammen en versierselen waarvan de betekenis onzeker is. Het 'zonnestelsel' van Sitchin zou de planeet Venus kunnen voorstellen, vermoedt Van Soldt, gezien vanaf de aarde en omringd door sterren.


Zeta Talk

Vreemd genoeg besteedde Sitchin nauwelijks aandacht aan de consequentie van zijn eigen theorie: dat zijn apocalyptische planeet ooit opnieuw het zonnestelsel komt binnenzwaaien. Ook het geworstel van de astronomie met X liet hem betrekkelijk koud. In The Twelfth Planet wijdde hij er welgeteld één zin aan; Nibiru zou toch pas rond het jaar vier- of vijfduizend terugkeren, zo meende hij. Het zou dan ook nog een tijd duren voordat het apocalyptische kwartje viel.

De omslag kwam in 1983. Op 30 december van dat jaar publiceerde The Washington Post een nieuwsbericht op de voorpagina met de mededeling dat de infraroodsatteliet IRAS voorbij Pluto een planeet had waargenomen die 'mogelijk zo groot als Jupiter' was. Sterker nog: 'Het kan de tiende planeet zijn waarnaar astronomen vergeefs hebben gezocht', aldus de krant. In werkelijkheid was er sprake van oud, verkeerd begrepen nieuws. Begin november hadden IRAS-onderzoekers Gerry Neugebauer en James Houck een persconferentie belegd om de stand van zaken van het IRAS-project toe te lichten. Iras had een nog onverklaarde onregelmatigheid in het infrarood-spectrum waargenomen, meldden de onderzoekers. Het kon van alles zijn, van een interstellaire gaswolk tot een tiende planeet. De krant, die het verhaal weken liet liggen, gaf de voorkeur aan de planeet. De astronomen zouden later in de Astrophysical Journal melden dat het ging om een nieuw soort sterrenstelsel, een zogeheten ultralumineus infraroodstelsel. (3)

Toen gebeurde het ongelooflijke. Astronomen stuitten op de oplossing van het Uranusprobleem. Niet een planeet, maar menselijke onnauwkeurigheid bleek daarvoor verantwoordelijk. Aangezien Uranus een omlooptijd heeft van 84 aardse jaren, had de astronomie vele jaren nodig gehad om goed zicht te krijgen op zijn baan. Bovendien kenden de vorige generaties astronomen van de meeste sterren niet de exacte positie. En aangezien planeetbewegingen worden bestudeerd door hun verschuiving langs de sterren te meten, waren ook de gegevens over de planeetbewegingen inaccuraat. Toen die onnauwkeurigheden eenmaal waren weggewerkt, bleek er van afwijkingen in de planeetbanen geen sprake meer te zijn.

Tegenwoordig zijn er nog nauwelijks serieuze astronomen die geloven dat er een onbekende planeet nodig is om de fysica van het zonnestelsel te verklaren. Zelfs pseudo-wetenschapper Richard 'Marsgezicht' Hoagland is afgehaakt. 'We willen volkomen duidelijk maken dat we op geen enkele manier en in geen enkele vorm ondersteuning geven aan de verspreidende notie dat Nibiru de volgende lente terugkeert', aldus Hoagland, die overigens benadrukt nog steeds 'de grootste waardering' te hebben voor Sitchins werk. Maar het was al te laat. De mythe van X was al een eigen leven gaan leiden.

Voor zover valt na te gaan waren het de inwoners van de planeet Zeta Reticuli die als eersten vaststelden dat Planeet X in mei 2003 zou terugkeren. Nancy Lieder had op haar internetpraatgroep Zeta Talk een groeiende schare aanhangers om zich heen verzameld met haar bewering dat ze in telepathisch contact stond met de bewoners van de planeet Zeta Reticuli. Op zichzelf geen noviteit: sinds eeuwen bestaan er cultussen die met buitenaardse wezens praten. Maar Lieder kreeg te horen dat Planeet X in de lente van 2003 zou komen langsdenderen. Waarbij overigens wél aangetekend moet worden dat zelfs de astronomen van Zeta Reticuli er soms naast zitten: zo hadden de Zeta's eerder met stelligheid beweerd dat de komeet Hale-Bopp geen komeet was, maar een interstellair ruimteschip. Een uitlating, die waarschijnlijk mede debet is geweest aan de zelfmoord van 39 UFO-aanhangers van de Heaven's Gate-cultus, die verwachtten toch in elk geval áchter Hale-Bopp een ruimteschip te treffen (zie Skepter, juni 1997).


Desinformatie

Een volgende reeks pseudo-wetenschappers diende zich aan. De beruchte Britse samenzweringsschrijver David Icke ontfermde zich over de zaak, en ene James McCanney, fysicus en oud-medewerker van de Cornell University, schreef het ene pamflet na het andere over X. En dan was er Mark Hazelwood, een aanhanger van de Scientology Church die tegen de millenniumwende plots helemaal in de ban raakte van X, naar eigen zeggen onder invloed van voorspellende dromen.

De nieuwe lichting aanhangers zat wel met een probleem. De reguliere wetenschap hoorde je steeds minder over tiende planeten. Volgens Hazelwood zat het eenvoudig: NASA had kennelijk besloten Planeet X geheim te houden voor het publiek. Hadden de 'dappere' IRAS-onderzoekers Neugebauer en Houck niet toegegeven dat ze de planeet allang hadden gevonden?

Waar Sitchin zich, als typisch product van de jaren 1970, nog omhulde met een sfeer van wetenschappelijk aandoende eruditie, ontpopte de nieuwe generatie X-auteurs zich tot keiharde, compromisloze, paranoïde onheilsprofeten. Hun leidraad bleek Mark Hazelwoods trendsettende boek Blindsided: Planet X passes in 2003. Nee, Hazelwood was geen wetenschapper, en dat was maar goed ook. Wetenschappers zijn immers de leugenachtige buikspreekpoppen van de regering. Dat u het maar weet:

X wordt OPZETTELIJK BELACHELIJK en verwarrend gemaakt om verschillende redenen. Een daarvan is om paniek te voorkomen onder de wereldbevolking. Er worden daarom veel websites en artikelen over Planeet X geschreven die leugens verspreiden. Die beweren dat X slechts MISSCHIEN bestaat of dat er geen bewijs is voor het bestaan van X of dat hij, als hij bestaat, slechts eens in de zoveel miljoen jaar langskomt. Zulke desinformatie is wijdverbreid. Een tweede laag van desinformatie is bestemd voor mensen die hun huiswerk hebben gemaakt en die absoluut weten dat X bestaat. Tegen die mensen zeggen de desinformatie-artiesten dat de planeet niet tijdens onze generatie langskomt. Tegen de observatoria ten slotte, die volledig op de hoogte zijn van het bestaan van Planeet X en van zijn aankomsttijd, zeggen de desinformatie-artiesten: 'Houd het stil en maak je geen zorgen, er gebeurt niets als de planeet langskomt.'

Daarmee was de omvorming van Planeet X van wetenschappelijke hypothese tot volwaardig geloofssysteem volledig. Nu Hazelwood X had voorzien van een samenzweringstheorie, was eventueel tegenbewijs voortaan vanuit de Planeet X-theorie zelf te verwerpen. Met die breuk met het falsificatieprincipe was Nibiru definitief beland in een ander universum: dat van het (bij)geloof.

Intussen voegden IJzeren Hein Hazelwood en aanhangers de laatste pennenstreek toe aan de mythe: het 'historisch bewijs' voor de einddatum. Het enige wat daarvoor nodig was, was een apocalyptisch aandoende wereldramp die zich precies één omlooptijd van X eerder had voltrokken. En die vond men – in de vorm van de vulkaanuitbarsting die de wereld waarschijnlijk ook zijn Atlantisverhaal heeft bezorgd.

In het jaar 1628 v.C. voltrok zich, op wat nu het Griekse eiland Santorini is, een verschrikkelijke ramp. Met een geschatte kracht van 150 waterstofbommen kwam de vulkaan Thera tot uitbarsting. De Minoïsche beschaving werd weggeblazen, de omringende kustgebieden werden overspoeld en het opgestuwde vulkaanstof zorgde tot in China voor een merkbare verduistering van de zon. Thera gaf het klimaat een ongekend heftige knauw, die onder meer is teruggevonden in ijskernen op Groenland en jaarringen in Californië. Dat krijg je ervan als er een planeet komt langsdenderen, menen de X-aanhangers.

En zo stapelen de 'bewijsstukken' zich op. Op internet circuleren inmiddels talloze anekdotes, feitjes en foto's die de mythe verder moeten onderbouwen. Er is de omineus aandoende portretfoto van een roodbruine planeet. Volgens de aanhangers is het X, maar in werkelijkheid gaat het om een oude Hubblefoto van Io, een van de manen van – alweer – Jupiter. Er is een schematische tekening uit een boek waarop 'de tiende planeet' is ingetekend. Volgens de aanhangers betreft het een inmiddels weggecensureerde illustratie die ooit werd opgesteld door NASA-onderzoekers. In werkelijkheid komt de prent uit een kinderencyclopedie. De afbeelding verduidelijkt hoe de astronomie de Pioneersatellieten kan gebruiken als 'zwaartekrachtsondes' om te berekenen of zich nog ergens onontdekte planeten of planetoïden bevinden.

Populair is ook foto van een anonieme Russische astronoom die volgens een begeleidend schrijven heeft besloten 'eindelijk zijn geheim met de wereld te delen'. De foto toont een rode planeet in de ruimte. Jawel: het is X, gefotografeerd door de Russen tijdens een (uiteraard geheim) programma genaamd 'Norlock'. Waarschijnlijker is de foto met een 'photoshop'-programma gemaakt, en is de planeet nota bene ontleend aan de geflopte Hollywoodfilm Mission To Mars.


Wachten op X

En X zelf? Is het nu echt uitgesloten dat er een planeet bestaat die eens in de 3600 jaar terugkeert naar de aarde? Het antwoord is een volmondig 'ja'.

Volgens de Leidse sterrenkundige Frank Israel, die zich al jaren kan verbazen en vermaken over de zaak Sitchin, is het met Planeet X 'alsof je een wolkbreuk uit een spons knijpt.' In de échte wereld kan een planeet groter dan een paar honderd kilometer doorsnede onmogelijk langdurig een extreem elliptische baan om de zon vasthouden. Uit de wetten van Kepler volgt immers dat een planeet met een omlooptijd van 3600 jaar een baan heeft die nagenoeg parabolisch – is wat betekent dat X ongeveer op ontsnappingssnelheid langs de zon zwaait. Zo'n planeet krijgt na een aantal rondjes om de zon een steeds cirkelvormiger omloop, óf hij wordt voorgoed weggeslingerd, de ruimte in. En aangezien de aarde toch echt 4,5 miljard jaar oud is, heeft X daarvoor al minstens een en een kwart miljoen omlopen de tijd gehad.

Dat staat nog los nog van de vraag in hoeverre er sowieso intelligent leven kan ontstaan op een planeet die nu weer vlakbij de zon en dan weer in de interstellaire ruimte rondhangt, stelt Israel. De temperatuur op X zou immers variëren tussen die op aarde en een graad of tien à twintig boven het absolute nulpunt.

Al met al heeft het er veel van weg dat de wereld ook na mei 2003 nog een poosje blijft bestaan. Als X al deze lente arriveert, zou hij al dichterbij de zon moeten staan dan Jupiter. Je zou zo'n uit de kluiten gewassen planeet allang met het blote oog kunnen zien, weet Israel.

Of de mythe van Planeet X daarmee is bezworen, is een ander verhaal. Onder de X-aanhang voltrekt zich momenteel een richtingenstrijd. Het kamp Hazelwood weet zeker dat de verwachte planeet in mei zal opduiken, hij zal enkele weken tevoren te zien zijn als een 'rode crucifix in de lucht'. Een andere stroming, aangevoerd door de nog altijd springlevende oude meester Sitchin, houdt het erop dat Nibiru nog een paar duizend jaar op zich zal laten wachten.

Gelukkig zijn er ook mensen die van de nood een deugd maken. Onlangs ontving de schrijver dezes een e-mail van ene Craig Saxe, een bouwkundig ingenieur uit Texas. Saxe wordt er onderhand knettergek van: zijn vrouw en diverse familieleden zijn er volledig van overtuigd dat X deze lente de mensheid aan gort komt stampen. 'This f'n Planet X has completely ruined my life and I'm fed up', schrijft hij.

Toch, zo meldt Saxe, heeft X hem ook iets goeds gebracht. 'Ik wilde altijd al een motor hebben, maar mijn vrouw vond dat zo'n slecht idee dat ik het onderhand had opgegeven. Totdat ik haar pas zei: ''Voordat Planeet X ons doodt wil ik alles hebben gedaan wat ik altijd al wilde doen.'' Ik houd nu op met schrijven, want ik heb een lange dag voor de boeg op mijn GLOEDNIEUWE MOTOR! KASSA!!!!'


Noten

1. Opmerkelijker nog was de rekenexercitie die de in vergetelheid geraakte astronoom Francis Sevin in 1946 presenteerde. Sevin groepeerde de planeten in tweetallen, telde de logaritmes van de omloopbanen per planetenpaar op, en ontdekte dat daaruit een min of meer constant getal opdook. De astronoom moest daarbij overigens wel de feiten enigszins bijsturen: zo had hij de planetoïdengordel en de planetoïde Hidalgo nodig om zijn parenreeks kloppend te krijgen. Na veel geploeter leverde hem dat het inzicht op dat X een 'paar' moest vormen met Mercurius, en dat de omlooptijd van de ontbrekende planeet 677 jaar moest bedragen. Het zal hem nog zijn tegengevallen toen collega's hem voor
de voeten wierpen dat zijn methode meer iets was voor numerologen dan voor astronomen.

2. Nefilim is de oudtestamentische term voor reuzen. Sitchin noemt ze ook wel 'de mensen van de vurige raketten'.

3. En er was nog een ontwikkeling. Twee paleologen van de Universiteit van Chicago, David Raup en John Sepkoski, suggereerden in 1983 dat er een patroon zit in de extinctiegolven die de aarde soms treffen. De aarde zou eens in de 26 miljoen jaar een periode van massale extinctie doormaken. Een jaar later kwamen twee onderzoeksgroepen onafhankelijk van elkaar in Nature met een verklaring: een nog onontdekt hemellichaam. 'Nemesis', zoals het object werd gedoopt, zou een tweelingster van onze zon zijn en regelmatig dicht bij het zonnestelsel komen. Het door Raup en Sepkoski waargenomen patroon hield echter geen stand, en astronomische aanwijzing voor een 'tweelingzon' ontbraken. Tegenwoordig geldt de theorie als een curiositeit uit de wetenschapsannalen.

[Child_of_Q]

ah nemesis.
Ik beveel aan: Nemesis van Isaac Asimov
Het is een boekje van de grandmaster dat gaat over het cyclisch vernietigd raken van een wereld.
Wetenschappers/archeologen ontdekken onder een stad minimaal 7 lagen van een verwoeste stad.
Een raadsel omdat de bouwstijl totaal verschillend geweest moet zijn.
Hoe kan het bestaan dat er niets over bekend is dat de stad zovaak is herbouwd.
Leuk boekje. (sf ofcourse)

[Vas Gwarf]

asimov heeft meerdere hele goede boeken
Ik weet dat hij een reeks heeft wat 1 verhaal is en waar alles tot in het kleinste detail wordt omschreven (b.v. hoe de motoren van de ruimte schepen werken).
Maar idd zijn verhalen berusten ook op "meer"
Maar wat dacht je van de schrijver van star trek zelf?